Η γυναίκα είναι από τα λίγα θηλαστικά, στα οποία η περίοδος οίστρου δεν περιορίζεται στην περίοδο γονιμότητας. Η ερωτική της επιθυμία σε περιόδους κατά τις οποίες δεν υπάρχει γονιμότητα, είναι εντονότερη από όλα τα άλλα θηλαστικά. Η γυναίκα μπορεί να έχει ερωτική επιθυμία κατά τη διάρκεια της περιόδου, της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας. Συνήθως, όμως, η ερωτική επιθυμία είναι εντονότερη στις ημέρες της ωορρηξίας, όταν η γυναίκα είναι γόνιμη.
Φαίνεται ότι οι γυναίκες, που θηλάζουν έχουν ερωτική επιθυμία μετά τη γέννα τους, αλλά όχι τόσο συχνά και τόσο γρήγορα όσο οι γυναίκες που δε θηλάζουν. Αυτό ίσως να εξηγείται από το ότι η ερωτική επιθυμία γίνεται πιο έντονη κατά την περίοδο γονιμότητας, η οποία επανέρχεται γρηγορότερα στις γυναίκες που δε θηλάζουν. Πολλές γυναίκες αναφέρουν ότι δεν έχουν ερωτική διάθεση για αρκετούς μήνες αφότου γεννήσουν. Μπορεί για όλο τον πρώτο χρόνο της ζωής του μωρού η μητέρα να μην έχει καθόλου διάθεση για ερωτικές επαφές.
Αναμφισβήτητα είμαστε σεξουαλικά όντα και οι γυναίκες που θηλάζουν δεν αποτελούν εξαίρεση. Αν και ο θηλασμός είναι γενικά μια πολύ πλούσια και βαθιά σε συναισθήματα εμπειρία, η επίδραση του στη σεξουαλικότητα των γυναικών πολύ συχνά αγνοείται.
Ιστορικά, το σεξ κατά τη διάρκεια του θηλασμού περιτριγυριζόταν από διάφορους μύθους. Για παράδειγμα, ο μύθος ότι «το σπέρμα μπορεί να μολύνει το μητρικό γάλα», είναι ακόμα διαδεδομένος σε πολλές από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Φυσικά πρόκειται για ακόμα ένα μύθο κι η αλήθεια είναι ότι η γυναίκα που θηλάζει μπορεί να κάνει έρωτα χωρίς κανένα φόβο, και ότι δεν υπάρχει καμία σύνδεση ανάμεσα στη μήτρα και στο στήθος της.
Το πρώτο αρνητικό αποτέλεσμα τέτοιου είδους μύθων είναι ότι οι άντρες πιέζουν τις γυναίκες τους να σταματήσουν το θηλασμό για να μπορούν να κάνουν και πάλι έρωτα μαζί τους. Το δεύτερο αρνητικό είναι ότι οι γυναίκες που πιστεύουν ότι το γάλα τους μπορεί να μολυνθεί από το σπέρμα συνήθως απογαλακτίζουν πολύ νωρίς.
Αν και η γέννηση ενός μωρού είναι γενικά μια πολύ θετική και αναζωογονητική εμπειρία και πολλά ζευγάρια χαίρονται την ευτυχία τους μετά τη γέννηση του μωρού κάνοντας έρωτα, υπάρχει κι η άλλη, πιο σκοτεινή πλευρά. Οι μεγάλες αλλαγές που φέρνει στη ζωή του ζευγαριού η γέννηση και η μετατροπή των συντρόφων σε μαμά και μπαμπά, με όλη τη χαρά, τον ενθουσιασμό αλλά και την κούραση, το άγχος, την αγωνία και την ευθύνη που συνεπάγεται αυτό, δεν επιτρέπουν στους συντρόφους να δουν ο ένας τον άλλον ερωτικά, τουλάχιστον τις πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννηση.
Οι νέες μητέρες πολύ συχνά βρίσκονται σε κατάσταση πανικού στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν σε μια καινούργια ρουτίνα που περιλαμβάνει ένα μωρό που θηλάζει ατέλειωτες ώρες, που πρέπει να αλλαχθεί, να πλυθεί, να έχει καθαρά ρούχα, κουβέρτες, σεντόνια και πάνες, να ησυχάσει όταν κλαίει και να κοιμηθεί έστω και λίγο. Πολύ συχνά, οι νέες μητέρες είναι άυπνες, απίστευτα κουρασμένες, πολύ αγχωμένες, ίσως πονάνε στο στήθος ή στα ράμματα ή και στα δύο και το τελευταίο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι τo σεξ. Πολλές μητέρες νιώθουν άσχημα για το σώμα τους μετά τη γέννα, δεν προλαβαίνουν να βγάλουν από πάνω τους τις πυτζάμες όλη την ημέρα, κυκλοφορούν με τα στήθη έξω τις περισσότερες ώρες, είναι αναμαλλιασμένες, άβαφες και ξενυχτισμένες. Και φυσικά οι περισσότερες περνάνε μια ελαφριά κατάθλιψη, κατά τη διάρκεια της οποίας αισθάνονται άχρηστες, αβοήθητες, μόνες, ανυπεράσπιστες που κανείς δεν τις καταλαβαίνει, που τους φταίνε όλοι και όλα, που κλαίνε με το παραμικρό κι αναρωτιόνται αν θα πάρουν τη ζωή τους πίσω ποτέ ξανά. Όμως όλα αυτά περνάνε σύντομα, είναι θέμα χρόνου και ορμονών, αν και το μικρό διάστημα μπορεί να μοιάζει με αβάσταχτη αιωνιότητα. Ίσως είναι καθησυχαστικό το να ξέρουν ότι οι 2 στις 3 γυναίκες περνάνε την ίδια κατάσταση, είτε θηλάζουν είτε όχι.
Επίσης κατά τη διάρκεια του θηλασμού παρατηρείται μια μεγάλη πτώση των οιστρογόνων, η οποία προκαλεί αμηνόρροια, ξηρασία στην περιοχή του κόλπου και ίσως πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Αυτός είναι ένας ακόμα ανασταλτικός παράγοντας για τη διάθεση της γυναίκας για επαφή, κάτι που αντιμετωπίζεται όμως.
Πολλοί άντρες επίσης δε βλέπουν τις γυναίκες τους σεξουαλικά για αρκετό καιρό μετά τη γέννηση του μωρού, θεωρώντας ότι το σώμα της είναι πια περισσότερο τροφή για το παιδί τους, παρά οτιδήποτε άλλο. Ακόμα, τα στήθη, που για πολλά ζευγάρια είναι πηγή μεγάλης ευχαρίστησης και παιχνιδιού κατά τη διάρκεια της επαφής, θεωρούνται «απαγορευμένος καρπός» κι ότι ανήκουν τώρα πια μόνο στο παιδί. Ή πολύ συχνά συμβαίνει να τρέχει γάλα από τα στήθη της γυναίκας κατά τη διάρκεια της επαφής, κι αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση πολλά ζευγάρια τα οποία αποθαρρύνονται τελικά. Κάτι που διορθώνεται αν τα ζευγάρια έρχονται σε επαφή αμέσως μετά το θηλασμό.
Η ηδονή, το άγχος που μπορεί να νιώθει μια γυναίκα που θηλάζει είναι και τα δύο έντονα και αντιμάχονται το ένα το άλλο. Ιδιαίτερα αν η ερωτική διέγερση αφορά, όλο το σώμα και φυσικά τα γεννητικά όργανα, οι γυναίκες μπορεί να νιώσουν ενοχή γιατί το σεξουαλικό αίσθημα που αναδύεται από το σώμα τους είναι κοινωνικά κατακριτέο κι αυτό τους προκαλεί άγχος. Το άγχος ηδονής είναι ένα παγκόσμιο συμβάν στο θωρακισμένο κόσμο μας κι εξηγεί γιατί μια γυναίκα μπορεί να είναι σωματικά ικανή να παράγει γάλα, αλλά συναισθηματικά ανίκανη να θηλάσει. Μια μητέρα με άγχος ηδονής κατά το θηλασμό δε θα θηλάσει καθόλου ή θα θηλάσει μηχανικά προσφέροντας στο βρέφος μια νεκρή, χωρίς αισθήματα θηλή, που το βρέφος το αισθάνεται και νιώθει αποξενωμένο από τη μητέρα του.
Μερικοί άνθρωποι λόγω της δικής τους θωρακισμένης χαρακτηροδομής όχι μόνο δεν αντέχουν και δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους ηδονικά αισθήματα αλλά δε μπορούν να ανεχτούν να βλέπουν ηδονή σε άλλους ανθρώπους.
Όταν η μητέρα μπορεί να ανεχτεί την ηδονική διέγερση και τις αισθήσεις του μητρικού θηλασμού κι αφήνεται στα δικά της αυθόρμητα αισθήματα χωρίς να τα καταπιέζει, τότε αναπτύσσει υγιή και βαθιά ψυχική επαφή με το βρέφος, εκπληρώνει τις ανάγκες του, όχι μόνο για διατροφή αλλά επίσης για θαλπωρή και αγάπη. Το μωρό νιώθει ζωντανό κι αποδεκτό κι η μητέρα νιώθει ζωντανή κι αποδεκτή επίσης απέναντι σον εαυτό της και το βρέφος. Η μητέρα και το βρέφος με έναν υγιή θηλασμό αποκτούν ζωντάνια κι ένα βαθύ αίσθημα αυτοπεποίθησης που τους στηρίζει δυνατά στην εξέλιξη της ζωής τους. Η μητέρα και το μωρό διεγείρουν αμοιβαία με το θηλασμό ο ένας τον άλλον, προσφέροντας τη λάμψη και τη χαρά της ζωής, κάτι που είναι τόσο απαραίτητο για την ανάπτυξη και την ωρίμανση της ζωής τους.
Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πως όλα ξεπερνιούνται με υπομονή, συζήτηση και πολύ αγάπη και κατανόηση. Οι πρώτες δύσκολες εβδομάδες θα δώσουν τη θέση τους σε πολύ πιο ευχάριστες μέρες και μήνες και το σεξ θα γίνει πάλι πηγή χαράς και ικανοποίησης και για τους δυο συντρόφους. Ας μην ξεχνάμε ότι το σεξ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της οικογένειας. Και στο κάτω-κάτω από αυτό ξεκίνησαν όλα! Επίσης δεν πρέπει να υποτιμάμε το ότι τα μωρά κι οι μητέρες έχουν μια φυσική διαίσθηση πιο ισχυρή από τη γνώμη των ειδικών για το πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Η μητέρα θα πρέπει να ακούει και να ακολουθεί τις ανάγκες του μωρού της και τις δικές της ανάγκες και συγκινήσεις κι όχι να ακούει τη δημοφιλή σοφία που αντιφάσκει τη δική της διαίσθηση. Η διαίσθηση της μάνας από μόνη της θα υποδείξει τι είναι καλό και κακό για το παιδί.
Για οποιαδήποτε ερώτηση, απορία ή διευκρίνιση είμαι στη διάθεση σας να απαντήσω άμεσα στέλνοντάς μου στο mariamaia4058@yahoo.gr, 6944251687